Oh my Buddha, wat is Laos mooi!

Dag 18 tot 22

Wow, wat gaat de tijd snel! We zijn alweer een dag of 10 in Laos, echt een super mooi land zonder al teveel toeristen. Afgelopen donderdag zijn we met de bus over de snelweg naar Vang Vieng gereden. Althans, het word door de Lao de snelweg genoemd. In de praktijk is het te vergelijken met een heel slecht onderhouden wit weggetje in de Belgische Ardennen, maar dan nog wat erger. Wel weer een belevenis. Vang Vieng is een feestdorp waar tubing de populairste activiteit is. Dit is in een grote band de rivier afdobberen en stoppen bij een aantal barretjes voor de nodige gratis shotjes, bier, mixdrank, lachgas en paddestoelen. Ik ben maar eens verstandig geweest en heb het bij bier gehouden. Onze nieuwe internationale vrienden waren al twee dagen eerder in Vang Vieng, maar hebben daar op ons gewacht, super tof!

De volgende dag zijn we naar Vientiane gereden, de hoofdstad van Laos. Wat een lelijk blok beton is dat zeg! De hoogtepunten van de stad hebben we dezelfde middag nog gedaan, waarvan de meest interessante het COPE-centre is. Hier vangen ze slachtoffers op van de Vietnam oorlog. Slachtoffers die hier nog bijna dagelijks vallen. Even een paar feitjes opdreunen: Laos is het meest gebombardeerde land ter wereld, gekeken naar het aantal bommen per hoofd van de bevolking; Laos had niks met de oorlog te maken, maar de Ho Chi Minh route liep toevallig een stuk door Laos en de Amerikanen hadden er een vliegveld; de Amerikanen gebruikte Laos om bommen te lozen als ze hun doel in Vietnam niet konden vinden; er zijn sinds 1975 20.000 slachtoffers gevallen en +/- 30% van de bommen (waaronder veel mijnen en clusterbommen) zijn niet ontploft en liggen hier nog. Er zijn gelukkig wel teams om de bommen op te ruimen maar ze kunnen de grote vraag niet aan. Indrukwekkend om te zien hoe een oorlog zo'n grote impact op een land kan hebben dat officieel niet in oorlog is geweest... Helemaal bijzonder vond ik de reactie van onze gids op mijn vraag of ze een hekel hebben aan de Amerikanen, aangezien het nog niet zo lang geleden is: "Nee, waarom zouden we ze haten? Dat heeft geen zin. Vergeven is beter zodat we rustig het land kunnen opbouwen." Knap om er zo over te kunnen denken. Ik geloof dat ik geen Amerikaan zou kunnen zien als dit zo kort geleden in Nederland was gebeurd!

Zaterdag hadden we een lange rit voor de boeg die ons naar Kong Lor bracht, een klein dorpje waar het toerisme pas vijf jaar in opkomst is. We kwamen laat aan maar de volgende dag bleek dat het zeker de moeite waard is om naar Kong Lor te gaan.

Zondag bezochten we namelijk de Kong Lor grot, een 7 kilometer lange grot waar je met een bootje doorheen kunt. Het schijnt dat ze hier de nieuwe Peter Pan film op gaan nemen en ik snap de keuze. Echt onwaarschijnlijk mooi! Vooral toen we aan het einde het licht van de jungle zagen en zo de mooie wildernis in gingen, onbeschrijfelijk! Een van de hoogtepunten van de reis die iedereen gezien moet hebben als je in Laos bent. Na de boottocht hebben we gezwommen in een meertje aan het begin van de grot, zijn we van rotsen afgesprongen en hebben we lekker een pilsje gedronken terwijl we in het water lagen. Aan het eind van de middag hebben we nog een potje gevoetbald met de locals van het dorp. We zijn natuurlijk keihard ingemaakt maar wel leuk om te doen. Ik snap niet dat die mennekes kunnen blijven rennen in deze hitte.

Terwijl ik dit typ zit ik samen met Danny en twee gekko's op onze kamer. We beginnen nu aan de laatste etappes van Laos. Over ongeveer 4 - 5 dagen gaan we Cambodja in. De reis gaat sneller dan dat ik thuis tijdens de voorbereidingen verwacht had. Misschien als er tijd en geld over is nog een extra land bij pakken? Maar welk land dan? We zullen het zien, eerst nog genieten van Laos, Cambodja en Vietnam.

Deze keer eindig ik met een tip voor iedereen die erover denkt om Laos te bezoeken: doe het binnen nu en drie jaar! Het toerisme is hier nog maar net begonnen maar de verwachting is dat het snel drukker en massaler wordt. Pak je kans dus nu het nog kan!